Η Καταλίν Κάρικο και ο Ντρου Γουάισμαν θα λάβουν το σπουδαίο βραβείο
Στην Ουγγαρέζα Καταλίν Κάρικο και τον Αμερικανό Ντρου Γουάισμαν απονέμεται το εφετινό βραβείο Νόμπελ Ιατρικής, για ανακαλύψεις που συνέβαλαν δραστικά στην ανάπτυξη των εμβολίων mRNA κατά του κορονοϊού COVID-19.
Σύμφωνα με την Ακαδημία, οι δύο ερευνητές ανακάλυψαν ότι η τεχνολογία base modification στο mRNA μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εμποδίσει την ενεργοποίηση φλεγμονωδών αντιδράσεων και να αυξήσει την παραγωγή πρωτεΐνης όταν το mRNA χορηγείται στα κύτταρα.
Η Καταλίν Κάρικο, 68 ετών, και ο Ντρου Γουάισμαν, 64 ετών, συνεργάτες από δεκαετίες στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, έχουν ήδη πολλά βραβεία στο ενεργητικό τους για τις έρευνές του, ανάμεσά τους το Lasker Award το 2021, που θεωρείται πρόδρομος του Νόμπελ.
Οι αποφασιστικής σημασίας ανακαλύψεις τους χρονολογούνται από το 2005 και τα πρώτα εμβόλια mRNA κατά της Covid-19 παρασκευάσθηκαν στη συνέχεια από τα εργαστήρια των Pfizer/BioNTech και Moderna.
Ντρου Γουάισμαν: «Τα τηλέφωνά μας δεν χτύπησαν ποτέ!»
Δεκαετίες ερευνών του στον τομέα του mRNA άνοιξαν τον δρόμο για τα αποτελεσματικά εμβόλια κατά της Covid-19. Αλλά, ο Ντρου Γουάισμαν δεν σκέφτεται να σταματήσει εκεί.
Ανάμεσα στους στόχους τους, η αναζήτηση εμβολίου κατά όλων των κορονοϊών.
«Εχουν υπάρξει τρεις πανδημίες ή επιδημίες (κορονοϊών) κατά την διάρκεια των 20 τελευταίων ετών», εξηγούσε σε συνέντευξή του στο AFP τον Σεπτέμβριο 2021. «Πρέπει να εκκινήσουμε από την υπόθεση ότι θα υπάρξουν και άλλες».
«Μπορούμε είτε να περιμένουμε την επόμενη επιδημία ή πανδημία κορονοϊού και να περάσουμε ενάμισι χρόνο για να δημιουργήσουμε ένα εμβόλιο, είτε να αναπτύξουμε ένα τώρα και να το έχουμε στην διάθεσή μας ή και να το χρησιμοποιήσουμε τώρα», εξηγεί ο ανοσολόγος του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια.
Ο Ντρου Γουάισμαν γεννήθηκε στο Λέξινγκτον της Μασαχουσέτης, όπου οι γονείς του, ένας μηχανικός και μία βοηθός οδοντιάτρου, είχαν μετακομίσει ώστε τα παιδιά τους να μπορούν να μορφωθούν σε καλά δημόσια σχολεία.
«Οταν ήμουν 5 ετών, διαγνώστηκα με διαβήτη τύπου 1. Εκείνη την εποχή εξέταζαν τα ούρα και έκαναν ενέσεις ινσουλίνης πολλές φορές την ημέρα», θυμάται βλέποντας στην δοκιμασία αυτή μία πιθανή εξήγηση για την επιλογή καριέρας που έκανε.
AIDS και κορονοϊός
Παρέμεινε προσκολλημένος στην γενέτειρά του επί σειρά ετών, σπουδάζοντας στο Πανεπιστήμιο Brandeis και παίρνοντας το διδακτορικό του στην Ανοσολογία στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης.
Νεαρός ερευνητής στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Υγείας, εργάσθηκε στον τομέα του AIDS στο εργαστήριο του Αντονι Φάουτσι πριν μεταφερθεί στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια όπου έκανε και το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του.
Εκεί συνάντησε την Καταλίνα Κάρικο, ουγγαρέζα μετανάστρια, ερευνήτρια που τυραννιόταν από την ιδέα να χρησιμοποιηθεί ο αγγελιοφόρος RNA στον τομέα της Ιατρικής.
Από την εποχή της Covid, τα τρία αυτά γράμματα έγιναν οικεία σε ολόκληρο τον κόσμο: η τεχνολογία πίσω από τα εμβόλια mRNA συνοψίζονται στην χορήγηση στον οργανισμό γενετικών οδηγιών που υπαγορεύουν στα κύτταρα τι πρέπει να αναπτύξουν για να καταπολεμήσουν τον κορονοϊό.
Αλλά όταν οι δύο τους αποφάσισαν να συγκροτήσουν ομάδα, ο τομέας αυτός της έρευνας θεωρήθηκε αδιέξοδος και οι εργασίες επί του DNA περισσότερα υποσχόμενες.
«Αρχίσαμε να εργαζόμαστε μαζί το 1998, χωρίς πολλή χρηματοδότηση, ούτε προσβάσεις στον κόσμο των επιστημονικών επιθεωρήσεων», διηγείται.
«Δεν χτύπησαν ποτέ!»
Το 2005, καταφέρνουν να βρουν έναν τρόπο τροποποίησης του συνθετικού RNA για να το εμποδίσουν να προκαλεί την μαζική φλεγμονώδη αντίδραση που είχε διαπιστωθεί στα πειράματα με ζώα.
«Μόλις πριν από την δημοσίευση της έρευνάς μας, είπα "τα τηλέφωνά μας δεν θα σταματούν να χτυπούν», θυμάται ο Ντρου Γουάισμαν. «Αλλά περιμέναμε τα τηλέφωνά μας να χτυπήσουν επί πέντε χρόνια...και δεν χτύπησαν ποτέ!».
Στην συνέχεια, περνούν νέο επίπεδο και καταφέρνουν να τοποθετήσουν το πολύτιμο RNA τους σε «λιπιδικά νανοσωματίδια», μία κάλυψη που εμποδίζει τον ταχύ εκφυλισμό τους και διευκολύνει την είσοδό τους στα κύτταρα. Τα αποτελέσματά τους αυτά δημοσιεύονται το 2015.
Αυτά τα δύο επιτεύγματα χρησιμοποιήθηκαν στα εμβόλια κατά της Covid.
Ο Ντρου Γουάισμαν, γιατρός, δεν σταμάτησε να δέχεται ασθενείς παρά στα μέσα της δεκαετίας του 2010. Η ιδέα ότι τα επιστημονικά του επιτεύγματα βοήθησαν να σωθούν εκατομμύρια ζωές τον ενθουσιάζει.
Πέραν των εμβολίων, η τεχνολογία του mRNA είναι υποψήφια για να φέρει την επανάσταση σε όλους τους τομείς της Ιατρικής.
«Ισως να το άκουσε από τον ουρανό»
Η Καταλίν Κάρικο δήλωσε ότι η σκέψη της πήγε στην μητέρα της, που πάντα πίστευε σε αυτήν παρά τις απογοητεύσεις.
Οταν το σουηδικό ραδιοφωνικό δίκτυο SR ήρθε σε επαφή μαζί της, η Καταλίν Κάρικο αρχικά δεν πίστεψε την είδηση και απλώς γέλασε. Παρακολουθώντας σε απευθείας μετάδοση την ανακοίνωση της επιτροπής Νόμπελ του Ινστιτούτου Καρολίνσκα, τελικά, φώναξε συγκινημένη: «Το πιστεύω...Το πιστεύω...απίστευτο!».
Οι πρώτες της σκέψεις πήγαν στην μητέρα της. «Πριν από δέκα χρόνια, άκουγε τις ανακοινώσεις της Επιτροπής Νόμπελ, τότε που δεν ήμουν ακόμη καθηγήτρια. Μου έλεγε "Ισως θα πουν το όνομά σου, θα ακούω όταν θα κάνουν την ανακοίνωση».
«Κάθε χρόνο άκουγε. Πριν από πέντε χρόνια, δυστυχώς πέθανε σε ηλικία 89 ετών. Ισως να το άκουσε από τον ουρανό».
Ο Ντρου Γουάισμαν από την πλευρά του το πήρε για φάρσα, όταν η «Κάτι» του ανακοίνωσε την είδηση.
«Ημουν καθισμένος στο κρεβάτι μου και περίμενα. Αναρωτιόμασταν αν κάποιος μας έκανε φάρσα».
Οταν ερωτήθηκε πώς θα το γιορτάσει, ο Ντριου Γουάισμαν είπε ότι δεν είναι και «μεγάλος γλεντζές».
Αλλά είναι πιθανό ότι θα βγω με την οικογένειά μου, θα φάμε ένα καλό δείπνο και θα επιστρέψω στην δουλειά».
